Een wereld van verschil

Bjorn Amys bjornamys@signala.be

Nu ik weeral twee maanden in België bezig ben, ben ik al tegen behoorlijk wat “verschillen” aangelopen. Een heleboel zaken toch behoorlijk anders dan je zou verwachten. Nu ben ik als grensgeval en halve Belg aardig wat gewend qua verschillen in cultuur, maar sommige dingen zijn toch verrassend. Zo was ik tot mijn 28^e officieel Belg en had ik twee nationaliteiten. Zo had ik een Belgisch en een Nederlands paspoort, maar enkel een Nederlands rijbewijs. Dit zorgde in de praktijk voor meer verwarring van profijt, dus heb ik toen mijn Belgische nationaliteit laten vallen. Nu met het werken in België verlaat ik dus een aantal Nederlandse voorzieningen. Een aantal zijn nu na twee maanden bellen en mailen met zowel Nederlandse als Belgische instanties nog steeds niet geregeld. Mijn Belgische kinderbijslag is wel de mooiste van deze verhalen. Zo diende ik mezelf aan te melden bij het Belgische kinderbijslagfonds waar mijn werkgever bij aangesloten is. Zo gezegd zo gedaan. Na het invullen van vele papieren diende ik dit dossier in bij het kinderbijslagfonds. Daar kreeg ik te horen dat ze mijn aanvraag pas in behandeling nemen na het overleggen van een attest waaruit blijkt dat ik in Nederland dit niet meer ontvang. Hiervoor moest ik dus terug naar de sociale verzekeringsbank in Breda (de SVB). Tijdens het telefoongesprek met de SVB begreep men de situatie en we spraken af het betreffende formulier naar mij zou worden opgestuurd. Ondertussen verstreek er een week en nog een week. Het leek me dus goed om nogmaals te gaan informeren waar mijn formulier bleef. De SVB medewerker wist me te vertellen dat ze in België informatie hadden opgevraagd bij het kinderbijslagfonds en of ik daar wel stond ingeschreven. Tsja dat was een andere handeling als afgesproken. Ook kan men vanuit België geen informatie hierover geven, want ik wordt pas ingeschreven als ik het formulier vanuit Nederland overleg. Door deze actie van de SVB krijg ik nu ook nog een berg post vanuit België vanuit het verkeerde kinderbijslagfonds (waar mijn werkgever niet bij is ingeschreven) en het verzoek deze papieren onder begeleiding van allerlei documenten ter retourneren. De SVB medewerker legt deze handeling uit als dat mijn recht op inschrijving en kinderbijslag wordt onderzocht. Mooi voorbeeld van op elkaar wachten. Een ander dramatisch traject is mijn Belgische zorgverzekering. Na het indienen van mijn toetredingsformulier werd het ook daar oorverdovend stil. Na het informeren naar de status kreeg ik te horen dat de inschrijving wel drie tot vier weker kon duren?!?. Ok, na vier weken nog steeds geen bericht van hen. Opnieuw weer in de telefoon geklommen en nu kreeg ik te horen dat mijn inschrijving kwijt was. Na heel lang in de wacht gestaan te hebben, kreeg ik uiteindelijk te horen dat mijn dossier was gevonden en dat ik heel snel bericht zou krijgen. Ja dat ken ik inmiddels wel. Even los van die twee zaken is het natuurlijk niet allemaal kommer en kwel. België is een prachtig land met een hele mooie kustlijn. Vooral Bredene, de Haan, Blankenberge, Wenduine en de Panne zijn nog erg groen qua natuur. Een ander fijne bijkomstigheid is de overvloed aan broodjeszaken en frietkoten. Het zit echt in de Belgische cultuur om ’s middags even daar even langs te gaan voor wat lekkers. Nou daar sluit ik me dan ook graag bij aan. Heerlijk om over de middag, even lekker uit de wind en in het zonnetjes te zitten op een bankje met een echt goed belegd stokbroodje Martino. Een mens heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn. (als er maar WiFi is!)