Internet, internet en nog eens internet
Bjorn Amys
Het lijkt wel vorige week dat ik de column schreef van 2016 naar 2017. Wat gaat het toch allemaal hard. Het is erg verleidelijk om terug te blikken op een jaar vol met gebeurtenissen, ervaringen, ontmoetingen met nieuwe mensen en vooral een jaar werkzaam zijn in België. Om het een beetje te beperken tot mijn vakgebied kom ik al gauw op het onderwerp televisie terecht. De cijfers liegen niet. Het gaat hard, heel hard en steeds harder. Steeds minder mensen kijken ‘gewone’ televisie en kijken nu interactief of via internet naar aanbieders van vlogs, series en films. Vooral in het land van televisiemakers is deze kanteling steeds duidelijker zichtbaar aan het worden. Het wordt nu zelfs ook vaker benoemd en erkent door prominenten uit diezelfde televisie wereld. (paniek slaat nog net niet toe) Het wordt vanuit omroepen zeker gezien als een bedreiging. Vergelijk het een beetje met dinosaurussen die een meteoriet zien aan komen en niet weten wat ze moeten doen om te overleven. Je hoort vaak de uitspraak, de jeugd is de toekomst. Wel als je nu kijkt hoe die omgaan met gewone televisie, dan is dat geen goed vooruitzicht voor de traditionele omroepen. Neem nu bijvoorbeeld de groep tieners van 12 tot 19 jaar. Daar wordt nu in 1 jaar tijd weer een kwart minder gewone TV gekeken. (en dat is dan nu nog slechts amper een half uurtje per dag) Dat is een trend die je bijna niet durft door trekken. Toch zeker niet in rapportages naar aandeelhouders. Het is een boodschap die niet goed gaat landen en daar mogelijk leidt tot paniek. Alle omroepen zoeken naar relevantie en bestaansrecht. Sommigen kopen succesvolle ‘Youtubers’ en laten die wat ‘gewone’ TV maken. Her en der met wat kunstmatige overdracht momenten tussen online en lineair. De kijker migreert echter gewoon door naar zijn eigen internetkanalen. Zelf heb ik er ook geen antwoord op dit probleem. Het is eerder een trend in consumentengedrag die niet zomaar bijgestuurd of veranderd kan worden. Dit onderwerp leent zich eigenlijk meer om op vooruit te kijken dan op terug. Hetzelfde geldt ook voor kabelbedrijven. Deze fungeren natuurlijk als tussenpersoon van veel aanbieders met content. Uit veel onderzoeken blijkt dat er een steeds grotere vraag komt naar ‘internet only’ abonnementen. Op dit thema blijven de meeste aanbieders dan ook hangen in een ‘inside out’ denkwijze. Het is natuurlijk veel interessanter om TV en internet in combi te leveren dan los van elkaar. En eigenlijk nog liever een alles in 1 abonnement. Of je nu in België kijkt of in Nederland, het maakt niet uit. Geen enkele van de gevestigde kabelbedrijven biedt een interessant internet only abonnement voor consumenten. Tenzij je net zoveel wenst te betalen als de combi van de twee, dan kan het wel. De markt is redelijk verdeeld tussen immer groter wordende bedrijven. Voor de consument is er veel keus, maar aan de andere kant ook weer niet. Overal kost een basis internetverbinding met meer dan 50 Mbit/s al gauw meer dan 40 euro bij de gevestigde orde. Een trend in de markt is wel een toenemende concurrentie op het vlak van TV en internet door bedrijven die historisch minder ervaring hebben met vaste verbindingen en televisie diensten. Deze weten, vaak via het netwerk van derden, mooie proposities scherp in de markt te zetten. Soms tegen tarieven die de helft zijn van wat je gewend bent te betalen. TV is hier vaak ook al geen verplichte keuze meer. Dit belooft dus nog wel wat te gaan worden het komend jaar en de jaren die volgen. Als ik kijk naar het onderdeel internet gebeurd hier niet zo heel veel. De bandbreedtes die je thuis (meestal) geleverd kunt krijgen liggen al jaren ver boven wat je werkelijk nodig hebt. De noodzaak om dit op te blijven schroeven is dus nu even minder relevant. Met het samen gaan van kabelbedrijven en mobiele telefoon aanbieders zie je deze nu elkaars diensten als korting geven. Ooit heb ik in het begin van mijn salesopleiding eens geleerd dat korting geven een race naar de bodem in gang kan zetten. Ook past dit niet meer in het huidige beeld van gewenste transparantie over afgenomen diensten. Structureel hoge kortingen, daar gelooft toch geen hond meer in. Wie gelooft bijvoorbeeld nog in kortingen van 60-70 procent op een nieuwe keuken? Veel consumenten zijn totaal niet bezig met deze materie en zijn eigenlijk dus een soort van slapers. Maar dat beperkt zich in de praktijk meestal niet tot TV en internet, dit geldt ook vaak voor verzekeringen, energie en overige abonnementen. Een mooi voorbeeld was er laatst in België. Daar betaalden dik 150.000 Belgen nog 5 euro per maand voor de huur van een vast telefoontoestel wat al lang was afgeschreven of al jaren niet meer in gebruik was. Het loont dus om jaarlijks een vergelijk te maken van al je abonnementen en lopende verplichtingen en hoeverre dat nog aansluit bij je wensen. En voor diegenen die er niet graag vergelijken zijn er genoeg online tools om je daarbij te helpen. Ik wens jullie allemaal het beste en een goede gezondheid voor het komende jaar!